περιβιώ

-όω, Α

1. επιζώ, επιβιώνω

2. (στον μέλλ.) διατηρώ κάποιον στη ζωή («φαρμακοὺς οὐ περιβιώσετε», ΠΔ).

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + βιῶ «ζω» (< βίος)].